Mahmud Qazan

Vikipediya saytından
(Sultan Mahmud Qazan xan səhifəsindən istiqamətləndirilmişdir)
Naviqasiyaya keç Axtarışa keç
Mahmud Qazan
monq. ᠭᠠᠵᠠᠨ ᠬᠠᠨ
3 noyabr 1295 – 17 may 1304
ƏvvəlkiBaydu xan
SonrakıOlcaytu
bayraq
Xorasan valisi
11 avqust 1284 – 3 noyabr 1295
ƏvvəlkiArqun xan
SonrakıƏbu Səid Bahadur
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi
Doğum yeri Abaskun, Mazandaran
Vəfat tarixi (32 yaşında)
Vəfat yeri Qəzvin
Dəfn yeri
Fəaliyyəti suveren[d]
Atası Arqun xan
Anası Qutluq xatun
Ailəsi Çingizlilər, Elxanlılar sülaləsi
Dini islam, buddizm
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Sultan Mahmud Qazan xan, Qazan xan və ya bəzən qərblilərin dediyi kimi Kasanus (5 noyabr 1271, Mazandaran ostanı11 may 1304, Qəzvin) — monqol dövlətlərindən biri olan Elxanilərin VII elxanı. O, bu imperiyanı 1295-ci ildən 1304-cü ilə qədər idarə etmişdir. Arqun xanın oğlu olan Qazan xan Abaqa xanın nəvəsi, Hülakü xanın isə nəticəsi idi. Beləliklə, o, birbaşa Çingiz xanın sülaləsindən gəlməkdə idi. Elxanilər dövlətini idarə etmiş şəxslər içərisində ən önəmli elxan hesab edilən qazan xan ən çox İslamı qəbul etməsi və 1295-ci ildə taxta çıxdığı zaman İmam ibn Teymiyyə ilə görüşməsinə görə bilinməkdədir. O, din dəyişdirmə addımı ilə Qərbi Asiyada, İran, İraq, Anadolu və Cənubi Qafqazdakı monqolların arasında dominant dinin də müəyyən edilməsində həlledici rol oynamışdır.

Onun əsas arvadlarından biri olan Kököçin idi. Bayaut tayfasından olan Kököçin əslində Qazan xanın atası Arqun ilə nişanlanmışdı, lakin sonuncunun ölümündən sonra Qazan xan ilə evləndirildi. O, Elxanilərə Qazan xanla eyni sülalədən gələn və ali monqol xaqanı hesab ediləm Xubilay xan tərəfindən göndərilmişdi.

Qazan xanın hakimiyyəti dövründə Suriyanı ələ keçirmək uğrunda Məmlük dövləti, eləcə də yeni bölgələr uğrunda mübarizə şəraitində bir digər türk-monqol dövləti olan Çağatay xanlığı ilə döyüşlər baş vermişdi. Eyni zamanda Avropa dövlətləri ilə yaxından diplomatik əlaqələr saxlayan Qazan xan özünün sələflərinin uğursuz Franko-Monqol ittifaqının qurulması siyasətini davam etdirmişdi. Yüksək mədəniyyətə malik şəxs kimi dəyərləndirilən Qazan xan bir çox hoppiyə sahib olmuş, çox sayıda xarici dildə danışmağı bacarmış, Elxanilər dövlətinin bir çox sahəsində islahatlar həyata keçirmişdi. Bu islahatlardan xüsusən valyuta münasibətlərini və fiskal siyasəti standartlaşdırılması ən mühümləri hesab edilir.

Qazan xanın atası Elxanlı imperiyasının hökmdarı Arqun xan idi. Anası isə Oryotların Dörbət elindən Egeçi Kultak idi. Arqun ilə Kultakın evliliyi zamanı Arqun xanın cəmi 12 yaşı var idi. Kultakın böyük bacısı olan Aşlun Hülakü xanın oğlu və Qazandan əvvəlki Böyük Xorasan hakimi Tübşinin arvadı idi. Fəzlullah Rəşidəddinə görə onların evliliyi Arqunun hakim təyin edildiyi Mazandaranda baş vermişdir.

Qazan 11 dekabr 1271-ci ildə Bəndər Türkmən yaxınlığında yerləşən Abaskunda dünyaya gəlmişdir. Buna baxmayaraq, o, əsasən köçəri ordalarda böyümüşdür. O, babası Abaqa xanın arvadı olan Buluğan Xatun tərəfindən böyüdülmüşdür. Buluğan Xatunun özünün övladı yox idi. Qazan ilə Arqun uzun müddət bir-birilərini heş görməmişdilər. Ancaq 1279-cu ildə Abaqa xanın Qaraunasın üzərinə etdiyi yürüş zamanı ata və oğul qısamüddətli də olsa görüşə bildilər.

Qazan qardaşı Olcaytu kimi Şərqi Xristian ənənəsi ilə böyüdülmüşdür. Lakin monqollar ənənəvi olaraq dinlərə tolerant yanaşdıqları üçün Qazanın həyatı boyunca bir çox dinlərin təsirinə məruz qalmışdır. O, gəncliyində çinli buddinst din adamı tərəfindən təhsil almış, qədim mandarin dilini və buddizmi, eləcə də monqol və uyğur əlifbalarını öyrənmişdir.

Əhməd Təkudarın hakimiyyəti dövründə

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan Abaqa xanın ölümündən sonra Keyxatu ilə birlikdə Buluğan Xatunun Bağdadda yerləşər düşərgəsində yaşamışdır. O, atası ilə Buluğan Xatunun Arqun ilə evləndirilməsindən sonra birdə görüşdü. Beləliklə, Buluğan Xatun onun ögey anası oldu.

Xorasan hakimliyi

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Arqun xanın hakimiyyəti dövründə

[redaktə | mənbəni redaktə et]

1284-cü ildə Əhməd Təkudarın devrilməsindən sonra Qazanın atası Arqun elxa elan edildi. Bu zaman Qazanın 11 yaşı var idi. O, atasının taxta çıxmasından sonra Xorasana hakim təyin edildi və Xorasana göndərildi. Bundan sonra o, heç vaxt atasını görə bilmədi. Ona hakimlikdə müavin təyin edilən Əmir Tegeneni Qazan bəyənmirdi. 1289-cu ildə monqollar arasında yenidən daxili qarışıqlıq hökm sürməyə başladı. Belə ki Hülakünün gəlişindən əvvəl İranın hakimi olan Arqun ağanın oğlu Novruz ağa Arquna qarşı böyük bir üsyan başlatmışdı. Qazanın köməkçisi Tegene Novruzun 20 aprel 1289-cu ildə etdiyi yürüşün qurbanı oldu. Qazan özü isə ələ keçirilib həbsə atıldı. Novruzun himayədarı olan Şahzadə Hulaçu Qazanın komandanlarından biri olan Mulay tərəfindən 10 gün sonra həbs edildi. 1290-cı ildə isə Novruzun qüvvələri Arqunun əsas qüvvələri tərəfindən məğlub edildi. Bundan sonra Novruz Elxanlılar dövlətindən qaçmağa məcbur oldu və Bayduya sığındı. Baydu Çingiz xanın soyundan gələn bir başqa hökmdar idi. O, eyni zamanda həm Ögeday xanədanının rəisi, həm də Elxanilərə qonşu olan Çağatay ulusunun hökmdarı idi. Bundan sonrakı 10 il ərzində Qazan xan Xorasanaı Çağatay xanlığından və Mərkəzi Asiyanın digər yerlərindən həyata keçirilən yürüşlərə qarşı mübarizə aparmaqla keçirdi.

Keyxatu xanın hakimiyyəti dövründə

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan atası Arqun xanın 1291-ci ildə ölümü zamanı taxta iddia irəli sürə bilmədi. Çünki o, Xorasana mütəmadi yürüşlər həyata keçirən Novruzun orduları, daxildə baş verən üsyanlar və Nişapur ilə ətraf şəhərlərdə meydana çıxan aclıqla məşğul olmaqda idi. Bundan əvvəlki 3 nəsil elxanlara xidmət edən məşhur komandanlardan olan Tağacarın Arqunun ölümünün arxasındakı şəxs olduğu güman edilirdi. Tağacar taxta Qazanın əmisi Keyxatunun iddiasını dəstəkləyirdi. Gəncliklərində aralarında olan rəqabətə baxmayaraq, Keyxatu Qazana yardım üçün Xorasana əlavə ordu göndərdi. Bu zaman Qazan Xorasanda Novruz ilə mübarizə aparmaqda idi. Qazana Keyxatu tərəfindən şahzadə Anbarçı (Münkü Teymurun oğlu), Əmir Tuladay, Quncuqbal və El Teymurun rəhbərliyində ordu göndərilmişdi. Keyxatu özü isə Anadoluda üsyan qaldıran türkmənlərlə döyüşməyə yollandı. Lakin tezliklə aclıq digər ordalara da çatdı və Anbarçı öz ordusunu yedirə bilməyəcək vəziyyətə düşdü. Buna görə də o, yürüşü yarımcıq saxlayı tezliklə Azərbaycana geri dönməyə məcbur oldu. O, Keyxatunu ziyarət etməyə çalışsa da, rədd cavabı aldı və geri dönməyə məcbur oldu. Qazan Təbrizdən Xorasana gedərkən yolda Çindəki monqol sülaləsi olan Yuanlar tərəfindən göndərilmiş şahzadə Kököçini qəbul etdi. Kököçin şərqdən karvan yolu ilə gətirilmişdi. Onu yüzlərlə insan müşayiət edirdi və bura məşhur səyyah Marko Polo da daxil idi. Əslində Kököçin Qazanın atası Arqun ilə nişanlandırılmışdı, lakin onun aylar boyunca davam edən səyahəti zamanı Arqunun öldüyünə görə oğlu Qazan ilə evləndirildi.

1294-cü ildə Qazan Novruzu Nişapurda təslim olmağa məcbur etdi və Novruz Qazanın köməkçilərindən birinə çevrildi. Qazan əmisi Keyxatuya qarşı sadiq olsa da, onun imperiyada kağız pul tədavülə buraxmasına qarşı çıxmış, bu islahatı öz vilayətində həyata keçirməmişdi. O, bu addımını Xorasanda havanın çox nəmli olmasın agörə kağız pul işlədilməsinin mümkünsüz olması ilə əsaslandırmışdı.

Bayduya qarşı mübarizəsi

[redaktə | mənbəni redaktə et]

1295-ci ildə Tağaçar və müttəfiqləri Keyxatu xanı da öldürdülər. Bu çevrənin Arqun xanın da ölümünün əsas günahkarları olduqları ehtimal edilir. Bundan sonra onlar Qazanın əmisinin oğlu və nəzarət etmək rahat olan Baydunu taxta çıxardılar. Baydunun hakimiyyəti sadəcə simvolik səviyyədə idi və əslində imperiya onu taxta çıxaranlar arasında bölünmüşdü. Keyxatunun ölüm xəbərini eşidən Qazan tez bir şəkildə Baydunun üzərinə yürüdü. Baydu Qazana cavab olaraq Keyxatunun ölümünə aparan hadisələr zamanı onun çox uzaqda olduğunu və una görə də əsilzadələrin başqa seçimləri olmadığı üçün məhz onu taxta çıxarmağa məcbur olduqlarını bildirdi. Buna baxmayaraq, Novruz Qazanı Bayduya qarşı addımlar atmağa təhrik etdi. Novruz bunu Baydunun sadəcə imperiyanı bölməyə çalışan şəxslərin əlaltısı olmaqla əsaslandırırdı. Baydunun qüvvələrinə Eldar (onun əmisinin oğlu və şahzadə Acayın oğlu), Elçidey və Çiçək komandanlıq edirdilər və onlar Qəzvin yaxınlığında görüşdülər. Qazanın ordusuna şahzadə Soqay (Yoşmutun oğlu), Buralğı, Novruz, Qutluqşah və Nurin Ağa komandanlıq edirdilər. İlk döyüşdə Qazan qələbə qazansa da, geri çəkilməyə məcbur oldu. Çünki Qazan anladı ki, onun məğlub etdiyi Eldar komandanlığındakı ordu Baydunu dəstəkləyənlərdən ibarət ordunun sadəcə bir hissəsi idi. Qazan geri çəkilərkən Novruzu geridə buraxsa da, Coci Qasarın (Çingiz xanın doğma 3 qardaşından biri) soyundan gələn Arslanı ələ keçirdi.

Qısamüddətli sülhdən sonra Baydu Qazana Elxanlı imperiyasını ikisinin birlikdə idarə etməsini təklif etdi. Novruzun sahib-i divan vəzifəsini tələb etməsi ilə birlikdə, Qazan atasının Fars, Əcəm İRaqı və Kermandakı şəxsi torpaqlarını irsi olaraq ona verilməsini tələb etdi. Novruzun bu şərtləri rədd etməsindən sonra həbs edildi. Bir lətifəyə görə, o, Bayduya onu azad edəcəyi halda Qazanı bağlayaraq ona göndərəcəyini söz vermişdi. Lakin Novruz Qazanın düşərgəsinə çatdıqdan sonra sadə bir qazanı bağlayaraq Bayduya göndərdi. Novruz Qazana onun İslamı qəbul edəcəyi halda onu taxta çıxaracağına söz vermişdi. Qazan Novruzun onu hərbi baxımdan dəstəkləməsi şərtilə 16 iyun 1295-ci ildə Sunni məzhəbini İbrahim ibn Məhəmməd ibn əl-Muəyyid ibn Həmaveyh əl-Xorasani əl-Cüveyni tərəfindən qəbul etdi. Novruz 4 min döyüşçü ilə birlikdə Qəzvinə daxil oldu. O, burada Ebügenin (Coci Qasarın soyundan gələn şahzadə) komandanlığı altında 120 min (başqa qaynaqlarda 30 min) döyüşçünün də gələcəyini elan etdi. Verilən məlumata görə bu yeni gələn ordular Azərbaycan yolunda onunla birləşəcəkdi. Tağaçarın vəziri Sədrəddin Zəncaninin fəaliyyəti nəticəsində onların ordusunda təlaş başladı. Çoban, Qurumuşi kimi güclü əmirlər Baydunu və Tağaçarı tərk etməyə başladılar. 28 avqust 1295-ci ildə demək olar ki, Baydunun ordusu dağıldı.

Məğlubiyyətin qaçılmaz olduğunu görən Baydu onu tərk etməsindən xəbərsiz Tağaçardan dəstək istədi. Tağaçarın geri çəkildiyini başa düşdükdən sonra 26 sentyabr 1295-ci ildə Gürcüstandakı Əmir Tukala qaçdı. Qazanın sərkərdələri onu Naxçıvan yaxınlığında tapdılar və həbs etdilər. Baydu 1295-ci il oktyabrın 4-də edam edilmək üçün Təbrizə göndərildi.

Dini təqiblər

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Eyni zamanda Novruz Qazanın bibisi olan Toğan Xatun ilə evli idi. Bu ikisi Qazan xanın dini düşüncələrinin formalaşmasında mühüm rol oynamışdılar. Qazan xanın müsəlman olmasını elan edilməsindən sonra Baydunu dəstəkləyən müsəlman əmirlər tərəf dəyişdirmişdilər və bu da iki şahzadə arasındakı mübarizənin nəticəsinin müəyyən edilməsində mühüm rol oynamışdı. Gürcüstana qaçmağa çalışan Baydu həbs edilmiş və 4 oktyabr 1295-ci ildə edam edilmişdi. Həmçinin mənbələrdə yazılan bilgilərə görə, Novruz ağa xristianlara qarşı təmizləmələrə başlamış, yalnız bundan sonra Qazan xan yarlıq verərək bu siyasətin hüquqi olduğunu bildirmişdi. Xristian müəllif olan Stefanos Arbelian yazır ki, Novruzun səyləri nəticəsində Elxanilər dövlətindəki bütün monqollar müsəlmanlığa keçdilər. Lakin Fəzlullah Rəşidəddin Qazan xanın İslamı qəbul etdiyi gündə digər monqollarında kütləvi şəkildə bu dinə keçdiklərini yazır. vasaf Şirazi və Həmdullah Mustofhi isə Qazan xanın taxta çıxmasından sonra qərar qəbul etdiyini və bütün monqollara İslamı qəbul etməyi əmr etdiyini qeyd edirlər.‏‏ Lakin bütün monqolların İslama keçmədikləri də bildirilməkdədir. 1296-cı ildə Noyon Oyrot dini təzyiqlərə görə və məcburi din dəyişdirmə hadisələrinə görə məmlüklərə sığınma kimi mübahisəli hesab edilə biləcək qərar qəbul etmişdi. Məmlük salnamələrində onlara sığınan Oyrot ailələrinin sayı 10-18 min ailə olaraq göstərilir. Eyni zamanda bu qaçqınların buddist patriarxlar olduğu da iddia edilir.[1]

Qazan xan elan edildikdən sonra Novruz öz qardaşları olan Laqzi Güregeni maliyyə işlərinə nəzarət edən, Hacı Narini isə divana nəzarət edən şəxslər olaraq təyin etdi. Qatı dindar müsəlman olan Novruz ağa III Yabalaxa və Rabban Bar Sauma tərəfindən Nestorian xristianlığının qatı əleyhdarı kimi təqdim edilir. İslamın dövlətin yeni dini elan edilməsindən sonra Novruz bütün buddist və xristian ibadət yerlərinin ya dağıdılmasını, ya da məscidə çevrilməsini əmr etdi.[2]

Xristian məbədlərindən əlavə, buddistlər Qazan xan ilə Novruz ağanın başqa dinlərə qarşı təzyiq siyasətindən ən çox əziyyət çəkən kəsim idilər. Qazan xan dövlətin içərisində də müqavimətlə qarşılaşdı. Hülakü xanın nəvəsi olan şahzadə Soqay üsyan qaldırdı. Onun üsyanının digər səbəbləri olsa da, həm o, həm də onu dəstəkləyən Əmir Barola kimi sərkərdələr üsyana səbəb kimi din dəyişdirməyə məcbur edilmələrini də göstərirdilər. Üsyançılar Qazan xanın bu siyasətini Novruz ağa ilə əlaqələndirirdilər. Soqayın üsyanının yatırılması digər üsyanların meydana çıxması ilə nəticələndi. Esen Teymurun və Qurumuşinin üsyanlarının da yatırılmasından sonra Çingiz xanın qardaşının nəslindən gələn şahzadə Arslan üsyana başladı. Bu üsyan Qazan xanın həyatına təhlükə yaratsa da, digər üsyanlar kimi Novruz ağanın yardımı ilə yatırıldı. Üsyanlara cavab olaraq Qazan xan 1296-cı ildə kütləvi edam prosesinə başladı. Bu proses zamanı 5 şahzadə, onların qan qohumları, eləcə də 38 sərkərdə edam edildi. Qazan xan 1295-ci ildə II Hetum ilə görüşdüyü zaman ona xristianlara toxunmayacağını bildirmişdi. Eyni zamanda 1296-cı ildən Qazan xanın bu siyasətini tərk etdiyini göstərən hər hansısa material yoxdur. II Hetumla görüşdüyü zaman Qazan xan yalnız Elxanlı buddistlərinə qarşı qisas almağa davam edəcəyini də bildirmişdi. Beləliklə, Qazan xan erməni kilsəsinə mənsub olan təbəələrini himayə etsə də, xüsusilə Nestorianlara qarşı təzyiqləri davam etdirdi. Xristianlara qarşı təzyiqlər bir neçə ay davam etsə də, 1296-cı ildə bitdi. Bu tarix Soqayın, Arslanın və Esen Teymurun üsyanlarının yatırıldığı dövrə təsadüf edirdi.[1]

Siyasi təqiblər

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Baydunun 4 oktyabr 1295-ci ildə Təbriz yaxınlığından edam edilməsindən sonra Qazan özünün qələbə qazandığını elan edib şəhərə daxil oldu. Onun xan elan edilməsindən sonra bir çox təyinatlar və ya edamlar barədə əmrlər verilməsinə başlanıldı. Keyxatunun oğlu Alafranqın kürəkəni Elçiday Quşçu edam edildi, Novruz fövqəladı səlahiyyətlər verilməklə dövlətin naibi elan edildi. Onun bu səlahiyyətləri Arqunun xanlığı dövründəki Buğanın səlahiyyətlərinə bənzəməkdə idi. Novruz isə öz növbəsində Elxanlılardakı digər dinlərə qarşı rəsmi bir fərman verdi. Novruzun fərmanı nəticəsində buddistləri və xristianları o qədər təqib etdilər ki, İranda buddizm heç vaxt özünə gəlmədi, dövlətin paytaxtı Marağada Şərq Xristian kilsəsi talan edildi, Təbriz və Həmədandakı kilsələr dağıdıldı. Digər bir sıra edamlar 1296-cı ildən sonra baş verdi: Şahzadə Acayın oğlu Eldar fevralın 6-da Anadoluya qaçdı, lakin tutularaq edam edildi; Hülakünün kürəkəni Tarağayi dəstəkləyən Oryat komandiri Yesütay Suriyaya köç edərkən həbs edilib mayın 24-də, Arquna qarşı üsyan edən komandir Buralqi Qiyatai isə fevralın 12-də edam edildi.

Bu zaman Qızıl Orda dövlətində hökmdarların taxta çıxmasından önəmli rol oynayan Noqay xan öldürüldü. Əri öldürüldükdən sonra Çubey oğlu Toray (və ya Böri) ilə birlikdə 1296-cı ildə Qazan xana sığındı. Toray eyni zamanda Abaqa xanın kürəkəni idi.

Qazan xan Qızıl Orda ilə olan pis münasibətləri yaxşılaşdırsa da, Ögedaylar və Çağataylarla olan gərginlik davam etməkdə idi. Bu iki Çingiz xandan törəmə xanədanlar həm Elxanilərə, həm də elxanın hamisi və müttəfiqi olan Çindəki ali xaqana qarşı təhdid təşkil etməkdə idi. Qazan xan taxta çıxdığı zaman Çağatay xanı Duva 9 dekabr 1295-ci ildə Xorasanı ələ keçirdi. Qazan xan Duvaya qarşı qohumları şahzadə Soqay (Yoşmutun oğlu) və Esen Teymurun (Qonqurtayın oğlu) komandanlığı altında ordu göndərdi. Lakin onlar Qazan xanın əmrinə tabe olmadılar, çünki orduya komandan təyin edilərək Xorasana göndərilmələrini Novruzun onlara qarşı sui-qəsdi kimi dəyərləndirmişdilər. Onlar inanırdılar ki, Novruz onları öz mülklərindən uzaqlaşdırmağa çalışmaqdadır. Onun üsyanının digər səbəbləri olsa da, həm o, həm də onu dəstəkləyən Əmir Barola kimi sərkərdələr üsyana səbəb kimi din dəyişdirməyə məcbur edilmələrini də göstərirdilər. Üsyançılar Qazan xanın bu siyasətini Novruz ağa ilə əlaqələndirirdilər. Novruz Qazan xana bu barədə məlumat verdi və onlar 1296-cı ildə edam edildilər. Bundan bir qədər sonra bir başqa Borçiqin şahzadəsi Arslan da Biləsuvarda üsyana başladı. O, buna qədər Qazan tərəfindən Baydu ilə mübarizə zamanı ələ keçirilmiş və bağışlanmışdı. Bir neçə döyüşdən sonra Arslan Beyləqanda ələ keçirildi və bir müddət sonra edam edildi.29 martda onun üsyana qarışmış bir neçə başqa əmirlər də edam edildilər.[3]

Şahzadələrin təmizlənməsindən sonra Taqaçarın Şahzadə Soqayın üsyanında iştirak etdiyi güman edilirdi və üsyançı elan edildi. Tağaçar Tokatda mövqeyini gücləndirdi və ona qarşı Qazan tərəfindən göndərilmiş Harmançı, Baltu və Ərəbə (Samaqarın oğlu) qarşı müqavimət göstərdi. Qısa müddət sonra o, Baltu tərəfindən Dəlicə adlı yerdə həbs edilib 1296-cı ildə Qazana təhvil verildi. Bundan qısa müddət sonra Qazan tam ürəkli də olmasa onun edam edilməsinə əmr verdi. O, Tağaçarın ona əvvəllər kömək etdiyini və böyü təhlükə olmadığını qəbul edirdi. Lakin buna baxmayaraq, onun edam əmrini bir Çin hekayəsi ilə əsaslandırmağa çalışmışdı. Hekayədə gələcək imperatora hazırki imperatora xəyanət etməklə xilas edən şəxsin edam edilindən bəhs edilirdi.

Təqiblər Çormoqun Noyonun nəvəsi Bəyqutun 7 sentyabr 1296-cı ildə edam edilməsi ilə davam etdi. Xəzəraspid sülaləsindən hakim I Əfrasiyab 1296-cı ilin oktyabrında, Baydunun vəziri Camaləddin 27 oktyabr 1296-cı ildə edam edildilər.

Baltunun üsyanı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Tağaçarın ölümü Abaqa xanın dövründən Anadoluda yaşayan Cəlairli tayfasından olan Baltunun üsyana başlamasına səbəb oldu. Onun bu üsyanı 1296-cı ilin sentyabrında həbs edilən və sonradan edam edilən Qonqurtay oğlu Eldar tərəfindən də dəstəklənirdi. Üsyanın başlamasından iki ay sonra Qutluqşah 30 minlik qoşunla Anadolunu ələ keçirib üsyanı yatırdı. Baltu Təbrizə gətirilib həbsə atıldı. O və oğlu 1297-ci ilin 14 sentyabrda edam edildilər. Bir digər tərəfdən Anadolu səlcuqlularının hökmdarı II Məsud da həbs edildi və Həmədanda zindana atıldı.

Novruzun öldürülməsi

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Novruz bir müddətdən sonra ordu daxilində xeyli məşhurluğa malik olan Nurin Ağa ilə mübahisə etməyə başladı və sonra da Xorasanı tərk etdi.

Qərbə gəldikdən sonra Novruz ağa ona qarşı təşkil edilmiş bir sui-qəsd cəhdindən qurtula bildi. Onu öldürməyə cəhd edən Tuğtay adlı əsgər Novruzun öz atası olan Arqun ağanı qətlə yetirdiyini iddia edirdi. Qısa müddət sonra Novruz Qazan xanın sahib-divanı Sədr əl-Din Xaladi tərəfindən məmlüklərlə birlik olmaqda ittiham edildi. Həqiqətən də, Məmlük mənbələrinə görə, Novruz Sultan Laçınla yazışırdı.[3]

Bundan istifadə edən Qazan xan Novruz və onun tərəfdarlarına qarşı 1297-ci ildən etibarən böyük təmizləməyə başladı. Onun qardaşı Hacı Narin və onun tərəfdaşı Satılmış Novruz uşaqları ilə birlikdə Həmədanda edam edildilər. Novruzun bir digər qardaşı Lazi Güregen 2 aprel 1297-ci ildə İraqda edam edildi. 12 yaşlı oğlu Toğay Arqun ağanın nəvəsi və Qazan xanın arvadı olan Buluğan Xatun Xorasaninin səyləri nəticəsində edamdan qurtula bildi. Edam əvəzinə o, Əmir Hüseynin yanına göndərildi. Xilas ola bilənlərin digərləri isə qardaşı Yol Qutluq və qardaşının oğlu Küçluq oldu. Lakin imperiyadakı hakim təbəqənin Novruzdan narazılığı getdikcə artmaqda idi. Bu da onun tədricən zəiflədilməsinə və 1297-ci ilin yayında edam edilməsi ilə nəticələndi. Xəyanətdə ittiham edilən Novruzun məmlüklərlə yazışmasını göstərən sənədlər üzə çıxarılmışdı. Lakin müəlliflərin bəzisi bu sənədlərin saxta olduğunu bildirməkdədirlər. Məktublarda Novruzun özü ilə eyni dində olan Məmlük sultanından Elxanlı buddist monqollarının İslamı qəbul etməyə müqavimət göstərdiyinə görə yardım istədiyi qeyd edilmişdi. Mənbələrdə Novruzun öldürülməsindən sonra qeyri-müsəlmanlara qarşı təzyiqlərin dayandırıldığı bildirilir.[1] Beləliklə, Qutluqşaha Novruzu təqib və öldürmək əmr edildi. Onun orduları Novruzu Cəm və Nişapur yaxınlığında iki dəfə məğlub etməyi bacardı. Bu məğlubiyyətlərdən sonra Novruz müasir Əfqanıstanın şimalında, Heratda məlik Fəxrəddinin yanında sığınacaq tapdı. Lakin Fəxrəddin ona xəyanət edərək Qutluqşaha təhvil verdi. Nəticədə Novruz 13 avqust 1297-ci ildə edam edildi.[4] Onunla birlikdə qardaşları Hacı və Bulquq da edam edildilər. Novruzun kəsilmiş başı kəsilərək Bağdadın darvazasından asıldı.[5]

Digər monqol xanlıqları ilə münasibəti

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan xan həm Qızıl Orda, həm də Ali Monqol Xaqanı ilə yaxşı münasibətlər saxlamaqda idi. 1296-cı ildə Xubilay xanın varisi Teymur xan özünün hərbi komandanlarından biri olan Baycunu Elxanilərin yanına göndərdi. Bundan beş il sonra Qazan özünün monqol və fars xidmətçilərini Hülakü xanın Çindəki mülklərindən vergi toplamaq üçün Çinə göndərdi. Bu xidmətçilər Çində ikən Teymura hədiyyələr təqdim etdilər və Monqol Avrasiyası boyunca mədəni əlaqələr qurmaqla məşğul oldular. Qazan digər monqol xanlarını öz iradələrini ali monqol xaqanı Teymur xana tabe etməyə çağırırdı. Onun bu təklifi Kaydunun düşməni və AĞ Orda hökmdarı Bayan xan tərəfindən də dəstəkləndi. Eyni zamanda Qazan xanın sarayında çinli həkimlər də var idi.

Hakimiyyətinin sonrakı dövrü

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Ölkə daxilində sabitliyi qorumaq və davam etdirmək üçün Qazan yenidən edamlara başladı. Bu prosesin bir parçası kimi Münkü Teymurun oğlu Taycu 15 aprel 1298-ci ildə fitnəkarlıq ittihamlarına görə edam edildi. Vəzir Sədrəddin Zəncanı 4 mayda, qardaşı Qütbəddin və qohumu Qəvam-ül-Mülk 3 iyunda dövlət əmlakını mənimsəmə, Əbu Bəkr Dadqabadi 10 oktyabrda edam edildilər. Vəzir vəzifəsinə Qazan xan yəhudilikdən müsəlmanlığa keçmiş Fəzlullah Rəşidəddini təyin etdi. O, bu vəzifədə 1318-ci ildə öldürülənə qədər qaldı. Eyni zamanda Qazan xan ona öz sülaləsinin və türklər ilə monqolların tarixini yazmağı əmr etmişdi. Nəticədə Fəzlullah dövrün tarixini öyrənmək üçün hələ də əsas qaynaqlardan biri hesab edilən Cəmi ət-Təvarix əsərini yazdı. Bir neçə illik genişlənmə müddətində iş Adəm dövründən bəri bütün dünya tarixini əhatə etmək üçün böyüdü və Qazanın varisi Olcaytunun hakimiyyəti dövründə tamamlandı. Çoxlu nüsxələr hazırlanmışdır, onlardan bir neçəsi müasir dövrümüzə qədər qalmışdır.

Taycunun öldürülməsindən sonra 11 sentyabr 1298-ci ildə Nurin ağa Aranın hakimi təyin edildi.

Sülemişin üsyanı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Baycunun nəvəsi Sülemiş 1299-cu ildə Anadoluda üsyana başladı. O, Baltunun üsyan qaldırmasından sonra Qutluqşah tərəfindən Anadoluya hakim təyin edilmişdi. Baycunun 20 min nəfərlik ordu toplamasından sonra Qazan xan Suriyanı ələ keçirmək planını ertələməyə məcbur oldu. Qutluqşah Arandan geri gəlməyə məcbur oldu. 27 aprel 1299-cu ildə Ərzincan yaxınlığında baş vermiş döyüşdə Qutluqşah qələbə qazandı və məğlub olan üsyançılar Misir məmlüklərinə sığındılar. Sülemiş Misirdən məmlüklərdən aldığı dəstək qüvvə ilə geri dönsə də, yenidən məğlub edildi. Sülemiş Təbrizə gətirildi və 27 sentyabr 1299-cu ildə edam edildi.

Məmlük-Elxanlı müharibəsi

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan, ortaq düşmənlərinə, ilk növbədə Misir Məmlüklərinə qarşı Franko-Monqol ittifaqı yaratmaq cəhdlərində avropalılar və səlibçilərlə diplomatik əlaqədə olan monqol liderlərinin uzun bir xəttinin nümayəndələrindən biri idi. O, buna qədər özünün Gürcüstan və Kilikiya erməniləri kimi vassal xristian dövlətlərin hərbi qüvvələrindən yararlanmışdı. Plan, Misirliləri məğlub etmək üçün Qazan qüvvələri, xristian hərbi dairələrini və Kipr aristokratiyası arasında hərəkətləri əlaqələndirmək idi, bundan sonra Qüds avropalılara qaytarılacaqdı. Pizalı İsol [a] və Buskarello de Ghizolfi[b] kimi şəxslər Qazan xan üçün işləmişdilər. Bunlar adətən saray daxilində yüksək vəzifələrdə işləyirdilər. Belə yüzlərlə macəraçı avropalı monqol hökmdarlarının xidmətinə daxil olmuşdular. Tarixçi Peter Ceksona görə XIV əsrdə monqollara aid şeylər Qərbdə çox yüksək dərəcədə dəbdə olmuşdur. Belə ki İtaliyada bir çox yeni dünyaya gələn uşaqlara Qazan da daxil olmaqla monqol hökmdarlarının adları verilirdi. Bu adlardan ən çox istifadə edilənləri Can Grande ("Böyük Xan"), Alaone (Hülakü, Qazanın ulu babası), Argone (Arqun, Qazanın atası) or Cassano (Qazan)

Qazan xan 1271-ci ildə, Abaqa xanın hakimiyyəti dövründə doğulmuşdu. Atası Arqun xan, anası Dörben tayfasından Qutluq xatundur. Ögey nənəsi Buluğan xatun tərəfindən yetişdirilmişdir. Qazan və Olcaytu ikisi də xristian kimi böyüdülmüşdülər.[10]Buddizmi, Monqol yazısınıUyğur yazısını öyrənmişdi.[11] 11 yaşında Xorasan valisi olmuşdur.

Vali kimi fəaliyyəti

[redaktə | mənbəni redaktə et]

1289-cu ildə Novruz ağa Oyrotun üsyanına qarşı mübarizə aparan Qazan xan əsasən Çağataylarla konfliktdə olmuşdur. 1291-ci ildə Keyxatunun taxta çıxmasına səs çıxarmamışdı. Əmisinə sadiq olsa da çaonu tədavülə buraxmadı. 1295-ci ildə Novruz ağa ilə barışan Qazan onu sərkərdələrindən birinə çevirdi. Vali olduğu dövrdə Xubilay xaqanın göndərdiyi Kökəçin xatunla evlənmişdi.

16 iyun 1295-ci ildə müsəlman olan Qazan xan həmin ilin oktyabrında Baydunu devirərək hakimiyyətə gəlmişdi. Mahmud adını qəbul edən Qazan xanın əsas işi hakimiyyəti möhkəmlətmək olmuşdur. Qazan xan üzdə müsəlman olsa da Tenqri dinində idi.[12] Mahmud Qazan xan öz yaxın adamlarından olan Novruz ağa Oyrotu Borçalıya canişin təyin etmişdi. Lakin tezliklə Novruz buddistləri və xristianları təqib etməyə başladığı üçün Qazan xan, bu vəzifədən kənarlaşdırıldı və 13 avqust 1297-ci ildə edam olundu. 1298-ci ildə Fəzlullah Rəşidəddini vəzir təyin etdi. Bundan əlavə Bolad ağa da sarayda xüsusi önəm daşıyırdı.

Digər monqol xanlıqları ilə əlaqələr

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazanın Qızıl Orda ilə problemi olmasa da Çağataylarla mübarizəyə davam edirdi. 1295-ci ildə Duva xanın basqınına, 1296 və 1299-cu ildə Kiçik Asiyada üsyanlara məruz qalmışdı. Qazan xan Yuan sülaləsi ilə mehriban əlaqələrdə olmuş, Kaydu xana qarşı rəqiblərini dəstəkləmişdir.

Avropalılarla münasibətlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan xan sələflərinin anti-Məmlük siyasətini davam etdirir, Avropalılarla əlaqələri sıxlaşdırırdı. 1299-cu ildə Hələb şəhərini Məmlüklərin əlindən almış, Kilikiya çarı II Hetumla birlikdə Məbəd Cəngavərlərini də öz tərəfinə çəkərək güclü bir ittifaq qurdu. 1299-cu ildə Vadi əl-Xəzandar döyüşündə məmlükləri ikinci dəfə məğlubiyyətə uğradaraq Qəzzəyə qədər Məmlükləri qovdu. Bir neçə gün sonra Dəməşq ələ keçirildi. Mulay noyon Suriya valisi təyin olundu. Qorxuya düşən məmlüklər İbn Teymiyyə başçılığında Marağaya səfirlik göndərdilər. Lakin bu üstünlük çox çəkmədi və 1303-cü ildə monqollar Məmlük ordusuna məğlub oldular.

Gürcülərlə münasibətlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan xan atası Arqun xan tərəfindən boynu vurulmuş Dmitrinin oğlu Davidi 1299-cu ildə yanına çağıraraq, onu Tiflisə canişin təyin etmək istədiyini bildirdi. Lakin David Mahmud Qazan xana qarşı qiyam qaldırmış sultan Orxanın yanına elçilər göndərərək, ona tabe olmaq istədiyini bildirdi. Onun bu hərəkətindən qəzəblənən Mahmud Qazan xan Davidin kiçik qardaşı Georgini canişin təyin etdi. David qorxusundan Araqvi əyalətində gizləndi. Georginin ortancıl qardaşı Vaxtanq Mahmud Qazan xanın yanına gələrək onu hakim təyin etməyi xahiş etdi.

Daxili siyasət

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Yalnız Qazan xanın hakimiyyətə gəlişi ilə Elxanlılar dövlətində müsəlmanların vəziyyəti xeyli yüngülləşdi. O, atası Arqun xanın da vəziri olmuş Fəzlullah Rəşidəddinlə birlikdə dini, torpaq, vergi, məhkəmə, rabitə və ticarət sahələrində islahatlar keçirdi. Qazan xan islam dinini qəbul edərək, yerli əhalinin dəstəyini qazandı. Mahmud Qazan xan adını almış bu hökmdar pul sikkələrinin üzərinə "Allah, Məhəmməd, Əli" sözlərini zərb etdirdi. Qazan xan vergi islahatı ilə vergilərin növlərini, toplama üsullarını və vaxtını dəqiqləşdirdi. Vergilərin toplanması mərkəzi divana tapşırıldı, vilayət hakimlərinin bu işə müdaxiləsinə icazə verilmədi. Məhkəmə islahatında əsas məqsəd ölkədə hüquqi özbaşınalıqlara, qanunsuzluqlara son qoymaq, şəriət qanunlarının aliliyini təmin etdirməkdən ibarət idi. Qazı vəzifəsinə layiqli din xadimlərinin təyin olunmasına, məhkəmələrdə həyata keçirilən əmlak alqı-satqısı işində qayda-qanun yaradılmasına xüsusi fikir verilirdi. Qazı vəzifəsinə təyin olunanlardan qanuna əməl edəcəklərinə dair iltizam alınırdı.

Ölkə ərazisində vahid rabitə-poçt sistemi tətbiq edildi, hər 20 kilometrdən bir rabitə dayanacaqları – yamlar yaradıldı. Yam rəislərinin ixtiyarına lazımi qədər məmurlar, qoşqu vasitələri verildi. Rabitə xidmətləri üçün əhalidən vəsait tələb olunması qəti qadağan edildi. Yollarda karvansaralar tikildi.

border=none Əsas məqalə: Qazan xanın islahatları

Torpaq islahatı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan xanın torpaq islahatının əsasını monqolların orta təbəqəsinin və dövlətə xidmət edən yerli əyanların mənafeyinin qorunması təşkil edirdi. Qazan xanın torpaq islahatına əsasən:

  • Bayrat torpaqları qeydə alındı və onların sahibkarlığı müəyyənləşdirildi;
  • Sahibsiz torpaqlar divan sərəncamına verildi;
  • Becərilməyən mülklər satın alınaraq dövlət torpaqlarına qatıldı;
  • İqta torpaqları alınıb-satıla bilməzdi;
  • Sahibi öldükdən sonra iqta hərbi xidməti davam etdirən varisə verilirdi;
  • Becərilməyən torpaqlar yeni sahibkarlara paylandı və onların bu ərazi üzərindəki hüquqları divan sənədləri ilə qanuniləşdirildi;
  • Orduda xidmət edən monqollara incu, bayrat və divan torpaqları hesabına iqta verilirdi;
  • Kəndlilər öz torpaqlarını tərk edə bilməzdi (1303-cü il fərmanına əsasən).

Vergi islahatı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan xanın həyata keçirdiyi ən mühüm tədbirlərdən biri də vergi islahatıdır. İslahata əsasən:

  • Vergi verənlərin siyahısı tutuldu;
  • Qeyri-qanuni vergilər ləğv edildi;
  • Hər bir kəndin və ya şəhərin ödəyəcəyi verginin məbləği lövhələrə həkk olunurdu;
  • Vergilər pulla və ya natura ilə toplana bilərdi;
  • Əldə edilmiş vergilərin məsrəfi üzərinə ciddi nəzarət qoyuldu;
  • Vergilərin toplama vaxtı dəqiqləşdirildi;
  • Vergilərin toplanması Mərkəzi Divana həvalə olundu;
  • Vilayət hakimləri vergilərin toplanmasına müdaxilə edə bilməzdi;
  • Vergilərin toplanmasının icarəyə verilməsinə ciddi nəzarət qoyuldu.

Məhkəmə islahatı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan xan ölkədəki rüşvətxorluq, özbaşınalıq və məhkəmə sistemindəki problemləri həll etmək məqsədilə islahat keçirdi. İslahata əsasən:

  • 30 illik iddia sənədləri öz qüvvəsini itirdi;
  • Mühakimələr üçün alınan ödənclər dəqiqləşdirildi;
  • Şəhər, kənd və mahal qazılarının səlahiyyətləri müəyyənləşdirildi;
  • Qazı vəzifəsinə təyin olunanlardan qanuna ciddi əməl edəcəkləri barədə iltizam alınırdı.

Rabitə islahatı

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Qazan xanın rabitə islahatına əsasən vahid rabitə sistemi yaradıldı. Əsas yollarda hər 20 km-dən bir yamlar qurulurdu. Yamlara aiddir:

  • Əmirlər tərəfindən idarə edilməsi;
  • Sərəncamlarında qulluqçuların olması;
  • Elçilərin qarşılanmasında mühüm rol oynaması.

Qazan xanın pul islahatına əsasən:

  • Vahid pul sistemi yaradıldı;
  • Çəki və ölçü vahidləri sabitləşdirildi;
  • Ayrı-ayrı vilayətlərdə işlədilən pullar ləğv edildi.
  • Yerli oturaq feodalları və müsəlman din xadimlərinin öz tərəfinə çəkmək naminə islam dinini qəbul etdi
  • İslam dinini dövlət dini elan edib özünə " Mahmud" adını götürdü

Qazan xan kimya və rəssamlığa maraq duyurdu, Türkcə, Çincə, Ərəbcə, Farsca, Latınca, Tibet dilində, HindcəMonqolca danışa bilirdi.[13] Bizans tarixçisi Georgi Paximerin qeydlərinə əsasən xan, boş vaxtlarında dəmirçiliklə məşğul olurdu.[14] Cəmi ət-Təvarix məhz onun dövründə yazılmışdır. Qazan xan, 1304-cü ildə vəfat etmişdir.

  • Keyxatu Xan
  • Aşil xatun
  • Kökəçi xatun
  • Dondi xatun
  • Keremun xatun
  • Alaçu — 1300-cü ildə vəfat etmişdi.
  • Olcay Qutluq
  1. Pizalı İsol, Ciolo Bofeti di Anastasio və ya Zolus Bofeti de Anestasio italiyalı tacir, diplomat və hərbi lider idi. O, müəyyən müddətlik Qazan xanın sarayında yaşamış, onun Kipr krallığına göndərilmiş səfiri kimi fəaliyyət göstərmişdir. Qazan sarayında onun yüksək statusu onun vəftiz zamanı Olcaytunun xaç atası olmasından irəli gələ bilər.[6][7]
  2. Buskarello de Ghizolfi və ya Gisolfeli Buskarel XIII əsrdə Elxanlı dövlətində məskunlaşmış avropalı idi. O, 1289-cu ildən 1305-ci ilə qədər Avropada monqol dövlətinin səfiri olmuşdur. O, bu müddət ərzində Arqunun, Qazanın və Olcaytunun səfiri kimi xidmət etmişdir. Onun səfirliyinin məqsədi monqollar ilə avropalılar arasında müsəlmanlara qarşı Franko-Monqol ittifaqını formalaşdırmaq idi. Bu istiqamətdə bəzi bu və ya digər dərəcədə irəliləyişlər əldə edilsə də, tam olaraq heç bir zaman uğur qazanmaq mümkün olmadı.[8][9]
  1. 1 2 3 Hautala, 2018. səh. 143
  2. Khanbaghi, 2006. səh. 69–70
  3. 1 2 Hope, 2016. səh. 154–155, 166–167
  4. Roux, 1993. səh. 411
  5. Grousset, 1970. səh. 380
  6. Roux, 1996. səh. 456
  7. Sinor, 1975. səh. 535–536
  8. Richard, 1990
  9. Roux, 1993. səh. 410
  10. Richard Foltz, Religions of the Silk Road, Palgrave Macmillan, 2nd edition, 2010, p. 120 ISBN 978-0-230-62125-1
  11. Charles Melville, "Padshah-i Islam: the conversion of Sultan Mahmud Ghazan Khan, p.159–177"
  12. Christopher P. Atwood Encyclopedia of Mongolia and the Mongol Empire, p.199
  13. Histoire de l'Empire Mongol, Jean-Paul Roux
  14. "Maḥmūd Ghāzān." Encyclopædia Britannica. 2009